Pelgrimeren, jezelf (her)vinden vanuit stilte, eenzaamheid, (on)rust, met als spiegel de natuur. Je volledig geconfronteerd wanen met jezelf. Alle tijd, alle ruimte. Terug naar het primaire: voedsel, onderdak, gezondheid, welzijn.
Mijn grote dankbaarheid gaat uit naar mijn reismaat, de backpack. Hij beschermt mijn praktische middelen en zorgt voor vertrouwen en steun.
Ik zorg voor mijn lijf door gezonde voeding, water, massages, oefeningen en liefkozingen. Mijn lijf draagt me elke stap.
De natuur sterkt me in alles wat ik nodig blijk te hebben: zon, neerslag, wind, geur, geluid, kleurenpracht, gezelschap, ontberingen.
"Gebaande paden. De keuze wel of niet ze te bewandelen."
"Vredig, langzaam, in contact met de natuur, mag ik mijn pad vervolgen."
"Iedere ontmoeting spiegelt iets van jezelf"